Grard George Badende vrouw

Grard Georges : Badende vrouw, of de vrouw die naar de zon kijkt staand model GEORGE GRARD: EEN VERGETEN BEELDHOUWER Voor sommigen is hij de grootste beeldhouwer die we ooit hadden. Toch doet zijn naam bij velen geen belletje rinkelen. George Grard werd in 1901 geboren te Doornik. Op 14-jarige leeftijd volgde hij les aan de Doornikse Academie voor Schone Kunsten. In 1931 verhuisde hij naar Sint-Idesbald waar zijn atelier een pleisterplaats werd voor tal van bekende kunstenaars. Na de oorlog zal hij zich, onder invloed van zijn leermeester Maurice Dekorte, definitief op het beeldhouwen toeleggen en werken naar levend model. Uit deze beginperiode dateren talrijke voorstellingen van sportlui. Het leven van George Grard zelf was zeer eenvoudig, ritmisch met het verloop van de seizoenen mee. Ijdelheid en chic interesseerden hem weinig alhoewel hij lid was van de Academie en in 1970 zijn carrière bekroond werd met de vijfjaarlijkse prijs voor beeldhouwkunst, unaniem aan hem toegekend door alle toenmalige ministers van cultuur. De school van Sint-Idesbald. 1931 is een belangrijk jaar voor George Grard: Hij verhuisde definitief naar Sint-Idesbald. Gefascineerd door het licht, de reflectie van het duinenzand, door het golvende water van de zee - voor hem onmisbare elementen ter inspiratie voor zijn werk - besloot hij zich daar te vestigen. In Sint-Idesbald kwam hij tot volle sculpturale ontplooiing en in herwonnen vrijheid zal hij zijn beroemdste werken beeldhouwen, waaronder “De Lente” (1935), “De Baadster” (1938), “De Waternimf” ( 1947), “De Zee” (1952), “De Afrikaanse” (1957), “De Kwartel” (1958), “In Gewrongen houding” (1975), “Vrouw die naar de zon kijkt” (1978). Zijn beelden getuigen van een menselijke natuurlijkheid en worden gekenmerkt door een krachtige maar vloeiende lijn. De moeite om van dichtbij te ervaren !